-
1 gabinet
сущ.• бюро• должность• кабинет• камера• канцелярия• контора• отдел• пост• управление• чулан* * *♂, Р. \gabinetu кабинет;\gabinet dentystyczny зубоврачебный кабинет; \gabinet koalicyjny коалиционное правительство; szef \gabinetu ministra начальник канцелярии министра
* * *м, Р gabinetuкабине́тgabinet dentystyczny — зубовраче́бный кабине́т
gabinet koalicyjny — коалицио́нное прави́тельство
szef gabinetu ministra — нача́льник канцеля́рии мини́стра
См. также в других словарях:
kanclerz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «w dawnej Polsce: wysoki urzędnik kierujący Kancelarią Królewską i archiwum, od wieku XV pełniący także funkcje ministra spraw wewnętrznych i zagranicznych Rzeczypospolitej» Kanclerz koronny, wielki. Kanclerz… … Słownik języka polskiego
